Choć chmiel najczęściej kojarzy nam się z aromatycznym piwem, znalazł  zastosowanie nie tylko w branży piwnej! Z jego ogromnego potencjału leczniczego oraz wszechstronnego zastosowania, korzysta także przemysł kosmetyczny i zielarski. Sprawdź, czego jeszcze nie wiesz o szyszkach chmielu!

Jak rośnie chmiel?

Chmiel zwyczajny rzadko rośnie w przydomowych ogródkach. A szkoda, bo nie jest trudnym w uprawie gatunkiem. Wystarczy mu odpowiednie stanowisko - ciepłe, lekko zacienione i osłonięte, co pozwoli ochronić roślinę przed wiatrem. Bardzo ważne jest także, aby jej dolna część nie była narażona na bezpośrednie słońce, a górna z kolei miała zapewnione jak najlepsze warunki świetlne. Chmiel poradzi sobie jednak nawet w dobrze nasłonecznionym miejscu, o ile będzie często podlewany.

Dla chmielu najlepsze będą dobrze żyzne i spulchnione gleby, wilgotne lub umiarkowanie wilgotne, a także o pH od obojętnego do lekko zasadowego. Roślina świetnie radzi sobie także z mrozami - choć jej górna część zamiera na zimę, to systemowi korzeniowemu niestraszne są ujemne temperatury. Warto także wiedzieć, że w domowych ogródkach należy sadzić ukorzenione sadzonki chmielu, dzięki czemu łatwiej się przyjmują i wydają większe plony. Należy również pamiętać, że chcąc ułatwić roślinie wydawanie owocostanów, czyli szyszek chmielu, powinniśmy sadzić obok siebie męskie i żeńskie egzemplarze.

Roślina, której zapewnimy odpowiednie warunki uprawy, odwdzięczy się bardzo szybkim wzrostem - chmiel w ciągu roku dorasta nawet do 8 metrów długości i 3 metrów szerokości! 

Czy wiesz, że… chmiel zawsze skręca w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara? Nawet jeśli spróbujemy obrócić pędy, prędzej czy później powrócą do ruchu zgodnego z kierunkiem wskazówek na tarczy zegarowej.

Kilka słów o historii chmielu...

Chmiel ma bardzo długą i ciekawą historię. Jego właściwości lecznicze i walory smakowe były znane już w starożytności. Chętnie sięgali po niego starożytni Rzymianie, którzy młode i jeszcze niezdrewniałe pędy dodawali do warzywnych sałatek, o czym jeszcze w XVI wieku wspominał włoski zielarz Mattioli. Z kolei mieszkający po drugiej stronie oceanu starożytni Indianie wykorzystywali go do wypieków, ponieważ chmiel przyspieszał wyrastanie i wyrabianie ciasta. 

Pierwsze wzmianki o uprawie chmielu w Europie pochodzą z VIII wieku. W średniowieczu z powodzeniem uprawiano go w klasztornych ogrodach i był dla mnichów lekiem na wiele dolegliwości. Wyciągi z szyszek chmielu były stosowane jako środek uspokajający, nasenny oraz łagodzący stany zapalne, bóle reumatyczne i wspomagający gojenie ran. Warto także przypomnieć, że to właśnie mnisi zapoczątkowali produkcję piwa. Ten napój był w średniowieczu tak samo popularny i chętnie spożywany, jak w dziś uwielbiana przez nas kawa czy herbata. Co ciekawe, mówi się, że zakonnicy mogli spożywać wówczas nawet kilka litrów piwa dziennie!

Chmiel nie tylko w branży piwnej

Choć najczęściej to właśnie on kojarzy nam się z piwem, niektórych może zdziwić fakt, że chmiel nie jest głównym składnikiem piwa. Ten złocisty i pożądany przez wielu napój tak naprawdę w dużej mierze składa się ze słodu jęczmiennego i wody. Chmiel stanowi zaledwie dodatek, który nadaje piwu charakterystycznego gorzkiego posmaku i aromatycznej nuty.

Warto obalić także inny mit na temat tej rośliny. Pomimo że większość z nas słysząc słowo “chmiel” natychmiast łączy go z piwem, z jego dobrodziejstw korzysta nie tylko branża piwna. W piwowarstwie wykorzystuje się ogromną ilość odmian tej rośliny, które różnią się od siebie właściwościami czy aromatem. Każdego roku produkuje się około 2500 ton szyszek chmielowych, z których co prawda ponad 90% zużytkowuje branża piwna, część z nich trafia jednak także do przemysłu kosmetycznego i zielarskiego.

Chmiel podobnie jak konopie wytwarza męskie i żeńskie rośliny, które różnią się od siebie kwiatami. Żeńskie wytwarzają szyszki chmielowe wykorzystywane w piwowarstwie, a męskie, które tworzą kiście z drobnych kwiatków, zwykle wykorzystuje się do celów kulinarnych.

Wyciąg z szyszek chmielu ma właściwości antybakteryjne, przeciwwirusowe i antygrzybiczne, a także działa uspokajająco i ułatwia zasypianie. Z tego względu chmiel bardzo często można znaleźć w składzie ziołowych preparatów na problemy z układem pokarmowym i bezsenność. Stosuje się go także w kosmetykach do skóry trądzikowej i atopowej oraz mieszanej. Chmiel znany jest ze swoich właściwości regulacyjno-normalizujących. Stosowany zewnętrznie reguluje produkcję sebum i poprawia kondycję oraz wygląd skóry.

Co wspólnego mają chmiel i konopie?

Okazuje się, że całkiem sporo! Chmiel jest całkiem bliskim kuzynem Cannabis Sativa, lepiej znanej jako marihuana. Obie rośliny należą do rodziny konopiowatych, a to, co je łączy, to zawartość terpenu o nazwie humulen.

Zasługującą na największą uwagę właściwością humulenu jest zdolność do zabijania komórek nowotworowych i walki z nowotworami. Co więcej, związek ten charakteryzuje się także działaniem przeciwzapalnym, uśmierzającym ból i redukującym reakcje alergiczne.

Zbierasz chmiel ręcznie? Uważaj, żeby nie zasnąć!

Chmiel działa usypiająco – zbieranie go ręcznie wzmaga senność! Nie powinno to właściwie dziwić, bo od lat z powodzeniem stosuje się go jako skuteczny środek na bezsenność i uspokojenie. 

Wyciąg z chmielu sprawdzi się zwłaszcza wśród osób zmagających się z problemami z zasypianiem oraz podatnych na stres i występowanie zaburzeń psychicznych, takich jak stany lękowe czy depresja. Polecamy jego spożywanie zwłaszcza w postaci ziołowych mieszanek - szyszki chmielu w połączeniu z lawendą, melisą czy kozłkiem lekarskim świetnie koją skołatane nerwy, wyciszają i uspokajają!