Diosmina i hesperydyna to flawonoidy naturalnie występujące w owocach cytrusowych, cenione za swoje właściwości lecznicze. Diosmina – pochodząca z hesperydyny – chroni naczynia krwionośne i wspomaga mikrokrążenie, a hesperydyna działa antyoksydacyjnie i neuroprotekcyjnie. Te związki są skuteczne w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej, hemoroidów oraz obrzęków limfatycznych, oferując szerokie korzyści zdrowotne.

Diosmina i hesperydyna to naturalnie występujące w przyrodzie flawonoidy. Flawonoidy są dobrze poznanymi związkami roślinnymi o korzystnych właściwościach leczniczych. Diosmina jest glikozydem flawonowym pochodzącym z hesperydyny – flawanonu obficie występującego w owocach cytrusowych.

Diosmina i hesperydyna – związki pokrewne

Diosmina to glikozyd flawonoidowy, który po raz pierwszy został wyizolowany z liści trędownika bulwiastego w 1925 roku. Wykazano jego obecność w innych roślinach takich jak budleja azjatycka, bukko brzozowe, rozmaryn lekarski, mięta pieprzowa, wyka, hyzop lekarski, wawrzynek, koper morski. 

Najpopularniejsze źródła diosminy w codziennej diecie stanowią soki z owoców cytrusowych. Najwięcej znajdziemy jej w soku ze słodkiej pomarańczy.

Hesperydyna to flawonoid, którego najwięcej znaleziono w owocu klementynki oraz słodkiej pomarańczy, a nieco mniej w soku z cytryny.

Gdy owoc cytrusowy dojrzewa, rośnie w nim zawartość hesperydyny. Następnie ilość hesperydyny spada, a wzrasta ilość disominy. Proces ten może być związany z przemianą biochemiczną hesperydyny w diosminę.

Czy konieczna jest mikronizacja diosminy i hesperydyny?

Diosmina i hesperydyna obecne w gotowych preparatach to związki trudno rozpuszczalne. Badania wykazały, że z tego powodu słabo wchłaniają się z przewodu pokarmowego. Z tego powodu zaczęto więc wprowadzać proces mikronizacji ich cząsteczek, żeby zapewnić większą biodostępność i przez to silniejsze działanie.

Jednak próba kliniczna na 114 pacjentach pokazała, że dawka 600 mg niemikronizowanej (dawniej stosowanej) diosminy jest tak samo skuteczna w niwelowaniu objawów u pacjentów z przewlekłą chorobą żylną kończyn dolnych jak 900 mg mikronizowanej diosminy połączonej ze 100 mg hesperydyny. 

Jaki z tego wniosek? To, czy diosmina będzie miała dobrą biodostępność, zależy więc nie od mikornizacji a od środowiska naszych jelit. To właśnie tam bowiem jest wstępnie metabolizowana m.in. do aktywnego metabolitu – diosmetyny. Następne etapy jej metabolizmu przebiegają już w wątrobie. Podobnie dzieje się z hesperydyną, a jej aktywnym metabolitem jest hesperetyna.

Działanie diosminy i hesperydyny w organizmie

Działanie diosminy:

• działa ochronnie i naprawczo na ściany naczyń krwionośnych;
• poprawia napięcie ścian naczyń krwionośnych;
• zwiększa drenaż naczyń limfatycznych;
• wspomaga mikrokrążenie w kapilarach;
• działa przeciwzapalnie;
• obniża przepuszczalność naczyń krwionośnych;
• działa antyoksydacyjnie;
• regeneruje uszkodzone kości, zwiększa ich wytrzymałość i powoduje spadek resorpcji kości w badaniach na modelu zwierzęcym;
• poprawia nawilżenie skóry i hamuje przeznaskórkową utratę wody w chorobach podobnych do atopowego zapalenia skóry w modelu zwierzęcym;
• zmniejsza poziom glukozy we krwi, podnosi poziom insuliny i zmniejsza glikację w zwierzęcym modelu cukrzycy.

Działanie hesperydyny:

• działa antyoksydacyjnie;
• działa neuroprotekcyjnie (w badaniach in vitro zmniejszała uszkodzenia spowodowane przez nadmiar kwasu glutaminowego i β-amyloidu);
• poprawia absorpcję płynnych koloidów w jelicie objętym stanem zapalnym;
• działanie przeciwbólowe sprawdzone w modelu zwierzęcym.

Razem czy osobno?

Prace eksperymentalne dostarczają dowodów, że każdy z tych związków, czyli diosmina i hesperydyna, ma swoje specyficzne i charakterystyczne działanie farmakodynamiczne. Istnieją także dowody na wzajemne działanie synergistyczne np. w działaniu przeciwwysiękowym. 

Wykazano także, że połączenie diosminy i hesperydyny jest szczególnie skuteczne w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej i hemoroidów.

Co mówią o obu flawonoidach badania naukowe?

Przeprowadzone dotychczas badania dostarczają nam danych do wysnucia wniosku, że diosmina i hesperydyna są bardzo cenne leczniczo szczególnie dla zdrowia układu krwionośnego i limfatycznego. Jednak nie tylko…

Przewlekła niewydolność żylna

Diosmina i hesperydyna są wykorzystywane jako leki w przypadku problemów z układem krwionośnym i limfatycznym. 

Badania wykazały dużą skuteczność preparatów z diosminą w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej. 

Stosowano różne dawki tej substancji, ale większość pacjentów (ponad 82%) brała 900-1000 mg dziennie. Terapię średnio prowadzono około 5 miesięcy. Poprawę zgłosiło prawie 97% pacjentów. Skuteczność działania diosminy malała wraz ze wzrostem stopnia zaawansowania choroby na początku leczenia.

Owrzodzenia naczyń krwionośnych

W innym badaniu podany doustnie preparat zawierający 900 mg diosminy i 100 mg hesperydyny okazał się skuteczny w gojeniu owrzodzeń naczyń krwionośnych. Lek ten znacznie przewyższył w efektywności standartową terapię polegającą na połączeniu terapii uciskowej z pielęgnacją miejsc przyległych.

Hemoroidy

Diosmina i hesperydyna są również stosowane w celu zmniejszenia dolegliwości związanych z hemoroidami. Badacze zaobserwowali zmniejszenie bólu, krwawienia, obrzęku, stanu zapalnego i świądu. Co najważniejsze zbadano także bezpieczeństwo tych flawonoidów u kobiet w ciąży, bowiem hemoroidy są częstą przypadłością w tej grupie. Okazało się, że preparat był skuteczny, dobrze tolerowany, nie wpływał na przebieg ciąży, nie wywoływał uszkodzeń płodu, nie wpływał na masę urodzeniową dzieci ani na ich rozwój w trakcie karmienia piersią.

Obrzęki limfatyczne

Ważną właściwością diosminy jest jej pozytywny wpływ na działanie układu limfatycznego. Zwiększa ona bowiem przepływ limfatyczny i ciśnienie onkotyczne. 

Sprawdzono jakie efekty da podawanie diosminy osobom cierpiącym na obrzęki z powodu uszkodzenia układu limfatycznego w trakcie leczenia onkologicznego. Badacze zauważyli zmniejszenie objawów i zmniejszenie objętości opuchlizny o 6,8% u wszystkich pacjentek. Poprawie uległy także inne zmierzone limfoscyntygrafią parametry funkcjonowania przepływu limfatycznego. Nie są to może spektakularne efekty, ale w przypadku obrzęku limfatycznego każda ulga w objawach jest bardzo potrzebna.

Inne prozdrowotne skutki podawania diosminy i hesperydyny

Połączenie diosminy i hesperydyny badano na modelu zwierzęcym. Naukowcy zauważyli regenerację uszkodzonych kości, zwiększenie ich wytrzymałości i spadek resorpcji kości.

Doustna suplementacja hesperydyny i diosminy wiązała się z poprawą w zakresie zespołu metabolicznego i neuropatii cukrzycowej, a połączenie obu leków było skuteczniejsze.

Podsumowanie

Różne badania, w tym i tu przytoczone, pokazują nam, że oba wymienione tu flawonoidy są bardzo korzystne w leczeniu wielu schorzeń. Najczęściej używane są jako wsparcie w chorobach naczyniowych. Ze względu na skuteczność oraz wysoki poziom bezpieczeństwa warto taką kurację wypróbować w problemach żylnych i limfatycznych, szczególnie z towarzyszącymi obrzękami. Praktyka stosowania wskazuje także, że żele z diosminą i hesperydyną stosowane zewnętrznie dają efekt łagodzący stany zapalne, antyoksydacyjny i ułatwiający gojenie.